در تصمیم اخیر دادگاه استانی بیریتیش کلمبیا، خانم جرج بر علیه شرکت کویچن George v. Cowichan، دادگاه، کویچن، کارفرمای خانم جرج را محکوم به پرداخت خسارات برای نقض قرارداد استخدام کرد.
خانم جرج سال‌های متمادی برای شرکت کویچن کار کرده و پله‌های ترقی را در طول سال‌ها و با کسب تجربه و سابقه درخشان طی کرده بود. بخصوص مسؤلیت او در بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ افزایش یافت بود و به سمت مدیر اجرایی قسمت کودک و خانواده منصوب شده بود. در این سمت خانم جرج مسؤلیت مدیریت شش مدیر دیگر و گروهشان را عهده دار بود و هم‌چنین مسؤل برنامه‌ریزی تعیین بودجه و تهیه خط مشی‌های اجرایی شد، ولی او هیچ نقشی در گرفتن فرزندان از قیم قانونی آن‌ها به‌طور مستقیم نداشت.
خانم جرج یک شب در حالت مستی با خانم سیمر،که با داماد سابق خانم جرج رابطه داشت، وارد بحث و مجادله شد. خانم سیمربعد از این ماجرا شکایتی تنظیم کرد و به کارفرمای خانم جرج داد. در این شکایت او ادعا کرده بود که خانم جرج او را تهدید کرده است که فرزندان او را از او خواهد گرفت و به او توهین کرده است. خانم جرج این ادعاها را رد و تنها قبول کرد که در حالت مستی با خانم سیمر صحبت کرده است.
یک شاهد که در صحنه واقعه حضور داشت نیز شهادت داد که شنیده است خانم جرج، خانم سیمر را تهدید و به او توهین کرده است. شکایت خانم سیمر به کارفرما مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت کارفرما خانم جرج را اخراج کرد و خانم جرج که بعد از اخراج از کار خود قادر به پیدا کردن کار مشابهی نبود از این تصمیم کارفرمای خود بسیار ناراضی بود و احساس می‌کرد که حق او پایمال شده است. به همین دلیل شکایتی را به دادگاه استانی از تصمیم یک طرفه کارفرمای خود ارائه کرد. دادگاه استانی بعد از بررسی تمام مدارک رای خود را صادر کرد. در این رای دادگاه اعلام کرد که کارفرما نتوانسته است به طور قاطع ثابت کند که خانم جرج در واقع خانم سیمر را تهدید کرده است. در نتیجه دادگاه مجبور است که صداقت شهادت شاهدان شهود و به خصوص خانم جرج و سیمر را ارزیابی کند. در شهادت‌های خانم سیمر نشانه‌هایی از اغراق و تمایل او برای اذیت و آزار خانم جرج دیده می‌شد و این مساله باعث شد که شهادت او از اعتبار کم‌تری برای دادگاه به نسبت شهادت خانم جرج برخوردار باشد.
دادگاه رای داد که کارفرما قادر به اثبات عمل خطای خانم جرج نبوده است و دلیل موجهی برای اخراج او نداشته است. دادگاه، تنها یک حادثه را که خارج از محیط و وظایف کاری خانم جرج اتفاق افتاده بود را دلیل کافی برای اخراج ندانست. کارفرما موظف بوده است که یک اخطار حداقل برای ۲۰ ماه قبل از اخراج، با توجه به سنّ (۵۵ سال) و فرصت‌های کم موجود برای یافتن کاری مشابه، را به خانم جرج بدهد.
در نتیجه دادگاه کارفرما را به خاطر ندادن فرصت کافی به خانم جرج برای پاسخگویی به اتهامات وارده را به پرداخت ۱۲۳،۵۸۰ دلار برای نقض قرارداد استخدام و ۳۵۰۰۰ دلار برای خسارت‌های وارد شده به خانم جرج محکوم کرد. دادگاه در رای خود سابقه‌ی کاری درخشان و طولانی خانم جرج و هم‌چنین تلاش او برای یافتن کاری مشابه، قبل از تنظیم شکایت خود را نیز به عنوان دلایلی مثبت برای او در نظر گرفت. قبل از اخراج کارمندان این رای یک رای هشدار دهنده برای کارفرمایان محسوب می‌شود و این پیام را به آن‌ها می‌دهد که باید اقدامات لازم محطاطانه و تحقیقات کافی را انجام دهند و تنها در صورت وجود دلیلی موجه دست به اخراج کارمندان خود بزنند.
dadgar main author
