در استان آنتاریوی کانادا، استفاده از دوربین‌های مداربسته در محل کار، امری بسیار متداول است. اغلب اوقات، برای جلوگیری از سرقت، خراب‌کاری، حمله و آزار جنسی در محیط کار، از دوربین‌های مدار بسته استفاده می‌شود. در ضمن، از دوربین‌های مخفی برای ضبط جرایم مشکوک و یا فعالیت‌های نادرست نیز استفاده می‌گردد. دوربین‌های مدار بسته ویدیویی در فروشگاه‌ها، مؤسسات مالی، کارخانجات تولیدی، قمارخانه‌ها و در هر جایی که پول نقد و یا مالی وجود دارد، متدوال است.
در حال حاضر، در بسیاری موارد، کارفرمایان، برای ثبت فعالیت‌های کارمندان خود، از دوربین‌های مخفی و یا حتی دوربین‌هایی که علناً دیده می‌شود، استفاده می‌کنند. آیا کارفرما حق چنین کاری را دارد؟ به طور کلی، دادگاه‌های کانادا نسبت به کارفرمایانی که بدون هیچ علتی از دوربین‌های مدار بسته برای جاسوسی کارکنان‌شان استفاده می‌کنند، نظر خوبی ندارند.
دوربین‌های مداربسته در محل کاری غیر از اتحادیه
کارکنان در محل کار خود (غیر از اتحادیه‌ها)، از پاره‌ای حقوق مرتبط با حریم خصوصی بهره‌مند هستند، مگر آن که، در قرارداد کاری‌شان قید شده باشد و در این حالت، این حق بلافاصله از آن‌ها ساقط می‌شود. با این حال، بسیاری از کارفرمایان در دادگاه مدنی، برای آن که ثابت کنند، اخراج کارمند با دلیل موجهی انجام گرفته، از این ویدیوها استفاده می‌نمایند. در این مورد، می‌توان کارگری را مثال زد که کارفرمایش را هل داده و یا او را تهدید کرده است.
اگر دوربین‌ها تنها به این دلیل نصب شوند که رفتار، برخورد یا کارایی کارمندی به خصوص و یا گروه خاصی از کارمندان را تحت نظر داشته باشند، نوعی نقض حریم خصوصی تلقی می‌شود. با این حال اگر دوربین نصب شود تا در زمانی خاص، منطقه‌ای را از نظر فعالیت‌های جنایی مشکوک تحت نظر بگیرد، احتمالاً چنین اقدامی قابل توجیه است. پرسش اصلی این است که آیا احترام به حریم خصوصی فرد رعایت می‌شود یا خیر؟
به عنوان مثال، اگر کارمندی در دید کامل عموم باشد، انتظار حفظ حریم خصوصی‌اش امری معقول نیست. کارمندان و افرادی که در سالن‌های انتظار، مکان‌های مربوط به خدمات مشتریان، اتاق‌های انتظار یا مکان‌های جمع زباله کار می‌کنند، نباید انتظار داشته باشند حریم خصوصی‌شان حفظ شود. با این حال انتظار می‌رود که در دستشویی‌ها، اتاق‌های تعویض لباس و رخت‌کن‌ها به حریم خصوصی هر فردی (کارمند یا مشتری) احترام گذاشته شود. کارفرما اجازه ندارد بدون هیچ دلیل و علتی، کارگران خاصی را زیر نظر داشته باشد اما می‌تواند، مناطق عمومی خاصی از محل کار (غیر از اتحادیه‌ها) را تحت نظارت بگیرد.
در امور کیفری، از منشور حقوق و آزادی کانادا استفاده شده است تا از حریم خصوصی کارگران در مکان‌های غیر اتحادیه، حمایت شود. کارگری که توسط نوارهای ویدیویی، جرمش ثابت شده است، می‌تواند در دادگاه اظهار کند که در آن مکان خاص، باید حریم خصوصی‌اش رعایت شود (به عنوان مثال در دستشویی محل کار) و به حریم خصوصی‌اش تجاوز شده و به این ترتیب، روند دادرسی، زیر سوال می‌رود.
سپس ممکن است کارگر از قاضی بخواهد نوار ویدیویی که نشان می‌دهد مثلاً آن کارگر مشغول سرقت یا خراب‌کاری بوده را جزو مدارک و شواهد در نظر نگیرد. اگر دادگاه تشخصیص دهد به حریم خصوصی او تجاوز شده است، می‌تواند چنین فیلمی را جزو مدارک در نظر نگیرد و حتی کارگر متهم، تبرئه شود.
دوربین‌های مداربسته در محل کار اتحادیه
کارگران اتحادیه باید توافق جمعی‌شان را در نظر بگیرند. ممکن است آن‌ها توافق کنند که مدیریت برای مشاهده کارگران، حق استفاده از دوربین مدار بسته را ندارد. در محل کار اتحادیه، از دوربین‌های مدار بسته استفاده می‌شود تا فعالیت کارکنان زیر نظر گرفته شده و فعالیت‌های کیفری مشکوک آن‌ها، بررسی شود. هنگامی که در اتحادیه‌ها، نظم و انضباط کارگران توسط کارفرمایان زیر سؤال می‌رود، اغلب اوقات مدیریت، نوارهای ویدیویی را به عنوان مدارک ارایه می‌دهد. از این نوارها، برای اثبات توجیه نظم و انضباط استفاده می‌شود زیرا ممکن است کارمندی یکی از قوانین یا مقررات محل کار را نقض کند، به رفتاری دست بزند که توافق جمعی را نقض کند و یا مرتکب عملی مجرمانه شود.
در اختلافات مربوط به اتحادیه، یکی از داوران نیروی کار و نه دادگاه، قوانینی را به اجرا در می‌آورد که در راستای استفاده از دوربین‌های مدار بسته است. معمولاً این داوران سؤالات زیر را مورد نظر قرار می‌دهند تا تصمیم بگیرند که آیا باید نوار ویدیویی کارگر اتحادیه را مشاهده بکنند یا خیر. سؤالات از این قرار خواهند بود:
• آیا تحت هر شرایطی، درخواست مدیریت برای مشاهده فیلم ویدیویی کارگر، امری عادی است؟
• آیا انجام چنین نظارتی به شیوه‌ای معقول بوده است؟
• آیا گزینه‌های دیگری در اختیار مدیریت قرار داشته تا به مدرک مورد نظر دست یابد؟
اگر به دو سوال نخست پاسخ مثبت و به سومی پاسخ منفی داده شود، احتمالاً آن نوار ویدیویی مشاهده خواهد شد.
آیا کارفرما باید با استفاده از ابزاری مانند تابلو یا نوشته، به اطلاع کارکنان برساند که با دوربینی مدار بسته تحت نظارت هستند؟
کارفرمایانی که خواهان نسب دوربین‌های مداربسته در محیط کار هستند، باید از تابلوها و اعلانات مختلفی که قابل رویت عموم است و کارکنان به راحتی و حتی از فاصله دور قادر به خواندن آن باشند، استفاده کنند. در هر مکانی که این دوربین‌ها نصب می‌شوند باید علایم و تابلوهای واضحی وجود داشته باشند که نشان‌دهنده تحت نظارت بودن منطقه مذکور است. هدف از چنین کاری، حذف هرگونه انتظار منطقی کارکنان در راستای حریم خصوصی‌شان می‌باشد. تابلوها و اعلانات باید به هر دو زبان رسمی کانادا، یعنی انگلیسی و فرانسه نوشته شوند. در فروشگاه‌ها، بانک‌ها یا مناطق تجاری که به زبان‌های دیگر نیز صحبت می‌شود، علایم و نوشته‌های چند زبانه نیز باید وجود داشته باشد. برای تأثیر بیش‌تر، نوشته‌ها را می‌توان زیر دوربینی که به یک نمایش‌گر ویدیویی متصل است و تصویر زنده پخش می‌کند، آویخت.
آیا استفاده از نوار ضبط صدا در محل کار مجاز است؟
بسیاری از دوربین‌های مداربسته قابلیت ضبط تصویر و صدا را با هم دارند. ضبط مکالمات خصوصی بدون رضایت فرد، جرم محسوب می‌شود. در کانادا، از دوربین‌های مدار بسته تنها برای ضبط تصویر استفاده می‌شود، نه مکالمات صوتی.
Join the Conversation