دادگاه و زندان آرگایل قدیمیترین دادگاه کانادا است که سال 1805 در روستای توسکت، نوااسکوشیا بنا شد و از سال 1805 تا 1944 مشغول به کار بود. دفتر شهرداری شهر آرگایل، از سال 1945 تا 1976، در این ساختمان فعالیت میکرد. در سال 1982، ساختمان تا اندازهای تعمیر و سپس به عنوان موزه و بنای تاریخی بازگشایی شد. در سال 2005، این ساختمان را به عنوان بنای تاریخی و ملی معرفی کردند.
دادگاه شهرستان آرگایل تحت مالکیت وحمایت شهرداری آرگایل بوده است. با این حال، بسیاری از مردم جامعه احساس میکردند به حمایت بیشتری نیاز دارند و بدینترتیب، انجمن تاریخی و شجرهنامه شهرداری آرگایل (AMHGS) در سال 1989 به ثبت رسید. ماموریت این انجمن در قدم اول، حفاظت و حمایت از عموم مردم در دادگاه شهرستان آرگایل بود.
بایگانیهای دادگاه شهرستان آرگایل در سال 1983 تاسیس شد و اولین بایگانی شهرداری نوااسکوشیا لقب گرفت. هنگامی که سال 1976، دفتر شهرداری از این ساختمان جدا شد، آرشیو آن بهصورت گسترده وانبوه در ساختمان دادگاه باقی ماند.
موقعیت این بنای تاریخی
دادگاه و زندان شهرستان آرگایل، یک ساختمان دو و نیم طبقه چوبی در مرکز روستای توسکت، در نوااسکوشیا است که در گوشه بزرگراه شماره 3 و جاده دادگاه واقع شده است. دیوارهای این بنای بزرگ رو به آب بوده و ساختمانی مشهور و مشخص در این شهرستان میباشد که تمام ساختمانها و املاک اطراف آن نیز با توجه به موقعیت این بنا شناخته میشوند.
ارزش تاریخی
دادگاه و زندان شهرستان آرگایل در نوع خود ارزشمند است. نقش این بنا در تاریخ جامعه توسکت، ویژگیهای اصیل و تاریخی معماری آن، و ارتباط آن با چندین شخصیت برجسته سیاسی و قضایی قرن نوزدهم، از جنبههای قابل توجه این ساختمان تاریخی است.
دستور ساخت دادگاه شهرستان آرگایل در سال 1801 صادر شد و ساخت آن در سال 1805 پایان یافت و آن را به قدیمیترین دادگاه و زندان کانادا تبدیل کرد. در آن زمان، دادگاه General Sessions of the Peace، در نوااسکوشیا به پروندههای این بخش نیز رسیدگی میکرد. بعد از سال 1805، تمام جلسات دادگاه مربوط به بخش آرگایل، در این ساختمان برگزار میشد.
اولین جلسه در تاریخ 29 اکتبر 1805 برگزار شد. این دادگاه همچنین محل برگزاری دادگاههای درجه دو و همچنین دیوان عالی بوده است. یکی از قاضیان سرشناس دیوان عالی که در توسکت به قضاوت نشست، توماس چندلر هالی بورتن بود، که یکی از اولین نویسندههای پر انتشار کانادا محسوب میشود. از سال 1924، دیوان عالی، برگزاری جلسههای دادگاه خود را در این بنا متوقف کرد و ساختمان زندان نیز تعطیل شد. تا سال 1944، قضات محلی، جلسات دادرسی خود را همچنان در این ساختمان برگزار میکردند. اگرچه جلسات شورای شهرداری از زمان تاسیس شهرداری در سال 1880، در این ساختمان برگزار میشد، اما تا سال 1945 هیچ آثاری از وجود دفتر رسمی برای رسیدگی به امور شهرداری در این ساختمان به چشم نمیخورد. این ساختمان از سال 1976-1945، به عنوان دفتر شهرداری آرگایل فعالیت داشته است. بین سالهای 1983-1982 مرمت و بازسازی ساختمان پایان یافت و در سال 1983 به عنوان موزه و آرشیو عمومی بازگشایی شد. بایگانی دادگاه شهرستان آرگایل، اولین آرشیوی بود که سال 1980 در نوااسکوشیا تاسیس شد.
در طی سالهایی که این ساختمان به عنوان دادگاه و زندان فعالیت داشت، بهطور منظم جلسات محاکمه در دادگاه تشکیل میشد و زندانیهای زیادی نیز در زندان آن محصور بودند. بدنامترین محاکمهای که در این محل اتفاق افتاد، محاکمه عمرپی روبرتز در سال1922 است که به قتل متهم شده بود. او در طول مدت محاکمه در همان محل زندانی و آخرین فردی بود که در بخش یارموت به دار آویخته شد. این ساختمان همچنین به علت برپایی جلسات عمومی و نشستهای زیادی که در آن برپا میشد نیز اهمیت دارد، به خصوص به دلیل سخنرانیهای سیاستمداران معروف آن دوره که در محل این ساختمان برگزار میشدند.
گردآوری و ترجمه: پریناز کرمچی
Join the Conversation