دولت کانادا سالیان سال است که مهاجرت را وسیله‌ای لازم برای توسعه اقتصادی این کشور می‌داند. اما روند پذیرش مهاجران گاه به دلیل لزوم داشتن شرایط و تشریفات اداری بسیار، متقاضیان را ناامید می‌کند.
چندی پیش دادگاه فدرال به بررسی پرونده‌ای پرداخت که در آن، افسر مهاجرت، تقاضای مهاجرت فردی را به دلیل عدم وجود کلمات بخصوص در معرفی نامه کاری او Reference Letter، رد کرد. در این پرونده، متقاضی باید معرفی نامه کاری ارائه می‌کرد که نشان می‌داد وظایف و مسئولیت‌های او در کار فعلی یا سابق، با آنچه در فهرست مهارت‌های مورد نیاز برای مهاجرت ذکر شده است مطابقت دارد. او باید ثابت می‌کرد که در کار خود، وظیفه سرپرستی و هماهنگی کارکنان را بر عهده داشته و کارها را بر حسب نیاز به کارکنان محول و تقسیم کار کرده است. افسر مهاجرتی که درخواست این متقاضی را رد کرد، دلیل این کار را عدم همخوانی معرفی نامه صادره توسط کارفرما، با موارد مورد نیاز برای پذیرش پرونده مهاجرت او اعلام کرد. افسر مهاجرت اشاره کرد که کارفرما در نامه کاری از کلمات “کمک به سرپرستی کارکنان” و “پشتیبانی و همیاری” استفاده کرده است و به این ترتیب متقاضی وظایف مورد نیاز را بر عهده نداشته است.
اگر افسر مربوطه با کارفرما تماس گرفته و ابهامات را روشن می‌کرد کار این پرونده به دادگاه کشیده نمی‌شد. چنین مواردی هم برای متقاضیان مهاجرت باعث ناامیدی است و هم موجب نارضایتی کانادایی‌ها است. چرا که هزینه بررسی پرونده در دادگاه از طریق دولت و در حقیقت از پولی که مردم به عنوان مالیات به دولت می‌پردازند تامین می‌شود.
هرچند پس از ارجاع پرونده به دادگاه، رای به نفع فرد متقاضی صادر شد، اما متاسفانه مسائلی از این قبیل در پرونده‌های مهاجرت کمیاب نیست. در این میان آنچه مهم است، توجه خاص به شروط لازم برای پذیرش پرونده، و جلوگیری از تاخیر بی مورد بدلیل نقص پرونده از سوی متقاضی است.
