سیاست کانادا این است که اجازه ندهد کودکان در معرض خشونت‌های نابجای تلویزیونی، قرار بگیرند. کار بر روی این سیاست‌ها از اوایل سال‌های ۱۹۹۰ آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
سیاست کمیسیون رادیو – تلویزیون و ارتباطات کانادا (CRTC) در مورد خشونت‌های تلویزیونی بر پایه نظارت بر مسئولیت پخش‌کنندگان طبق دستورالعمل‌های رفتاری صنعت فیلم، دقت والدین برای انتخاب‌های بصری آگاهانه و همچنین سواد رسانه‌ای، استوار می‌باشد که در زیر به بررسی این موارد می‌پردازیم:
مسئولیت پخش‌کنندگان و دستورالعمل‌های رفتاری صنعت فیلم
پخش‌کنندگان کانادایی باید از نمایش صحنه‌های بی‌اساس یا فریبنده خشونت‌آمیز در تلویزیون، ممانعت کنند. همچنین، باید ساعت ۲۱ شب، برای نمایش فیلم‌های خشونت‌آمیز در نظر گرفته شود و برنامه‌های تلویزیونی که قبل از ساعت ۲۱ شب پخش می‌شوند نباید شامل صحنه‌های خشونت‌آمیزی باشند که مخاطبان آن بزرگسال‌ها هستند. ایجاد قوانینی برای برنامه‌های کودکان که هرگونه تصاویر خشونت‌آمیزی را محدود و کنترل کند بسیار حائز اهمیت است. همچنین، برای پخش صحنه‌های خشونت‌آمیزی که در برنامه‌های خبری و روابط عمومی به نمایش درمی‌آیند نیز باید قوانینی رعایت شود. باید ابتدای برنامه‌هایی که شامل این چنین تصاویری هستند، نوشته و یا اطلاعیه کتبی قرار داده شود و بیننده را از وجود آن مطلع نمایند.
مسئولیت والدین
پخش‌کنندگان کانادایی برای هر یک از برنامه‌های تلویزیونی کودکان، برنامه‌های درام، برنامه‌های مبتنی بر واقعیت و فیلم‌های سینمایی، امتیاز و شماره‌ای را مشخص کرده‌اند. اگر با فیلمی آشنایی ندارید، به شماره روی صفحه نمایش تلویزیون که در ابتدای فیلم و نیز پس از هر آگهی بازرگانی نشان داده می‌شود، توجه کنید. اگر تلویزیون‌تان دارای سیستم وی- چیپ (V- chip) می‌باشد، می‌توانید از این فن‌آوری برای بلاک برنامه‌هایی که خواهان تماشای آن‌ها نیستید، استفاده نمایید. همچنین، اگر صحنه‌ای در تلویزیون دیدید که فکر کردید مناسب نیست، نگرانی‌تان را با شورای استانداردهای پخش کانادا (CBSC) در میان بگذارید. اگر از خدمات پخش دیجیتالی ( مانند کابل یا ماهواره مستقیم خانگی) استفاده می‌کنید، می‌توانید از طریق جعبه تنظیم، فیلم‌های مورد نظرتان را بلاک نمایید. می‌توانید از کتابچه راهنما استفاده کنید تا دستورالعمل بلاک برنامه را به کار گیرید و یا می‌توانید از ارایه‌دهنده خدمات تلویزیونی خود، جزئیات این کار را جویا شوید.
شماره‌بندی برنامه‌ها از کجا آمده است؟
پخش‌کنندگان برنامه‌های انگلیسی زبان، از سیستم طبقه‌بندی *AGVOT و پخش‌کنندگان فرانسوی زبان از Regie du Cinema du Quebec، استفاده می‌کنند. شماره‌هایی که به هر برنامه داده می‌شود، توسط کمیسیون شماره‌دهی استانی صورت می‌گیرد.
سواد رسانه‌ای
برای کسب آگاهی لازم در مورد مدیریت رسانه در منزل‌تان، به شبکه آگاهی رسانه‌ای (Media Awareness Network) مراجعه نمایید. این شبکه، از منزل، مدرسه و جامعه شما پشتیبانی و حمایت لازم را به عمل می‌آورد.
*(Action Group on Violence on Television)
Join the Conversation