در قانون، جدایی به زمانی که گفته می‌شود یک زوج به دلایل مختلف، به صورت جداگانه زندگی کنند و برای بازگشت دوباره آنها هیچ امیدی وجود نداشته باشد.
حتی اگر یک زوج در یک محل زندگی کنند، در برخی شرایط می‌توانند به صورت جداگانه زندگی کنند و هیچ گونه روابط زناشویی نداشته باشند. در صورت امکان قبل از جدا شدن با یک وکیل مشورت کنید. کارهایی که در زمان جدایی می‌کنید، در گرفتن حضانت کودکان، مالکیت خانه، محل زندگی و نیز تقسیم دارایی تأثیر بسیار زیادی دارد.
– اگر جدا شوید چه اتفاقی می‌افتد؟
از زمانی که طرفین به صورت جداگانه زندگی می‌کنند، حقوق و تعهدات قانونی بسیار مهمی در مورد دارایی‌ها، املاک و کودکان به وجود می‌آید. جدایی اولین گام از یک مجموعه اتفاقات پیچیده و پر هزینه است. وقتی یک زوج از هم جدا می‌شوند، برای هر دو طرف حقوق مختلفی وجود می‌آید:
1) می‌توانید تمام اموال خانواده را به صورت مساوی تقسیم کنید و یا به طور موقتی مالکیت اموال یا نگهداری از اموال را به دست بیاورید.
2) می‌توانید برای خودتان و فرزندانتان درخواست حمایت مالی کنید.
3) می‌توانید برای حضانت کودکان اقدام کنید.
4) می‌توانید برای گرفتن حق ملاقات با فرزندان اقدام کنید.
5) می‌توانید در خانه‌ای که مالک آن نیستید، بدون حضور همسرتان زندگی کنید.
گرفتن حکمی که همسرتان را مجبور می‌کند در جایی دیگر زندگی کند “حکم مالکیت انحصاری” نامیده می‌شود و بیشتر برای زوج‌هایی که مورد تجاوز یا سوء استفاده قرار گرفته‌اند به کار می‌رود.
وقتی که یک زوج از هم جدا می‌شوند، لازم است از حقوق خود باخبر باشند. معمولاً، زوج‌هایی که جدا می‌شوند توافق می‌کنند هرکس اموال خودش را بردارد. اما هنگامی که توافق نباشد، هریک از طرفین اموالی که قبل از ازدواج متعلق به او بوده است را بر می‌دارد.
لازم است به خاطر داشته باشید معمولاً قوانین خانوادگی، حق مالکیت اموال شخصی را تغییر نمی‌دهد. برای مثال، حساب‌های بانکی هریک از زوجین دارایی جداگانه او باقی می‌ماند. اما معمولاً پول‌های حساب‌های مشترک، تقسیم می‌شوند.
معمولاً هنگامی که زوجین از یکدیگر جدا می‌شوند، خانه مشترکشان را می‌فروشند و یا دیگر در آنجا زندگی نمی‌کنند. در مجموع تساوی حقوقی در مورد خانه و محل سکونت زوجین در هنگام جدا شدن آنها، بدون توجه به مالکیت اسمی افراد وجود دارد. برای مثال، اگر خانه فقط به نام شوهر ثبت شده باشد، زوجین، هر دو در مالکیت خانه شریک محسوب می‌شوند.
در هر استان، وضعیت خانه‌های مشترک فرق می‌کند. بطور کلی، در قوانین مربوط به خانواده، قانونگذار در مالکیت خانه مشترک به زوجین حق مساوی می‌دهد، حتی اگر خانه فقط به نام یکی از آنها باشد. همسر مالک خانه مشترک، باید در هر معامله از جمله فروش یا وام مسکن (mortgage) نقش داشته باشد و توافق خود را اعلام کند.
برای مثال در قوانین مربوط به خانواده در بریتیش کلمبیا، نسبت به زوجی که در ملک حق سهم ثبت شده‌ای ندارد، حمایت‌های خاصی انجام می‌گیرد. استان‌های غربی قانون “homestead” دارند که فروش خانه بدون رضایت زن را ممنوع می‌کند. در آلبرتا و منتیوبا، قانون، فروش یا هر معامله مرتبط با خانه بدون رضایت زوجی که سهم ثبت شده ندارد را ممنوع می‌کند. این معاملات شامل حق استفاده، واگذاری، وام مسکن و یا اجاره سه ساله می‌شود.
زوج مالک، لزوما نباید خانه را بفروشد و بی‌شک هرگونه سود ناشی از افزایش قیمت ملک پس از جدایی به صاحب خانه می‌رسد. زیرا او به همان اندازه خطر کاهش ارزش قیمت ملک را به جان خریده است. مواردی وجود دارد که یکی از زوجین خانه مشترک را ترک می‌کند اما طرف دیگر در آنجا می‌ماند. با در نظر گرفتن شرایط خاص، دادگاه می‌تواند دستور بدهد وسایل داخل خانه بماند تا اینکه مسائل زناشویی حل شوند و به نتیجه برسند. اگر دادگاه دستوری نداده باشد، برداشتن وسایل خانه برای نگهداری از فرزندان کاملاً عادی است. اگر قصد جدا شدن دارید و یا اینکه قبلاً جدا شده‌اید، به کمک وکیل می‌توانید از حقوق قانونی خود آگاه شوید و مطمئن شوید از منافع شما محافظت شده است.
جدایی زوجین قبل از وقوع طلاق که یکی از شرایط طلاق در کانادا است، شرایط و قوانین مخصوص به خود را دارد. زوجین بهتراست با این شرایط قبل از جدایی آشنا شوند. در بسیاری از موارد زوجین قرارداد جدایی “Separation Agreement”را امضا می کنند و در مورد مسائل مختلف از قبیل مسائل مالی، حضانت کودک و غیره به طور موقتی و قبل از قطعی شدن طلاق، توافق می کنند. در ماهنامه بعد می‌توانید در مورد این توافق نامه‌ها مطالبی را بخوانید.
