در دسامبر سال ۲۰۱۲، آنتاریو طرح استانداردهای مکان‌های عمومی را اعلام کرد. این طرح شامل پیاده‌روها، معابر، پلکان‌ها، شیب کنار جداول خیابان‌ها (رمپ)، سطوح لمسی هنگام قدم‌زنی، تابلوهای عابرها و فضای پارکینگ‌ها می‌باشد. اطمینان یافتن از این که تمام ساکنان و بازدیدکنندگان شهر به وسایل حمل و نقل عمومی دسترسی دارند و قادرند از امکانات استفاده کنند، امری بسیار مهم است.
قانون دسترسی به فضاهای عمومی به عنوان بخش جدیدی از مقررات دسترسی همگانی به تصویب رسید و دولت آنتاریو آن را در ژوئن سال ۲۰۱۱ در ارتباط با موانع حمل و نقل عمومی، اشتغال و اطلاعات و ارتباطات، اِعمال کرد.
به عنوان مثال، طبق قانون باید پله‌کان‌ها دارای سطوح غیر لغزنده باشند و لبه‌های‌شان دارای حفاظ باشد. ایجاد محیطی ایمن برای افراد ناتوان و معلول نیازمند خلاقیت و طرح‌های اندیشمندانه‌ی فراوانی است. مثال دیگری که ممکن است بسیاری از ما به آن توجه نکرده باشیم تابلوها و علایم عابرین است. علایم مورد استفاده‌ی افراد معمولی باید با علایم کسانی که دارای اختلال دید می‌باشند، متفاوت باشد.
بیش‌ترین نگرانی‌ها که در پیاده‌روها وجود دارد، هنگام زمستان است. هر چند استان پیمانکاران خصوصی را برای برف‌روبی و نمک‌پاشی خیابان‌ها استخدام می‌کند، اما باز هم بسیاری از پیاده‌روها دست نخورده باقی می‌مانند. این امر برای افراد ناتوان و معلول مشکلات عدیده‌ای را به وجود می‌آورد و ایمنی آن‌ها را به مخاطره می‌اندازد. به عنوان مثال، کسانی که دچار اختلال دید هستند یا افرادی که از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کنند قادر نیستند به دلیل توده‌ی برفی که در پیاده‌روها انباشته شده است از خانه‌ی خود خارج شوند.
در ابتدا و انتهای تمام پیاده‌روها یا در جاهایی که اختلاف سطح وجود دارد، باید شیب (رمپ) مناسبی تعبیه شود و این شیب نباید بیش‌تر از ۱۹ میلیمتر باشد. پیاده‌روهای جدید به گونه‌ای طراحی شده‌اند که دارای ویژگی ای به نام نشانگر سطح لمسی عابر پیاده می‌باشند. به این دلیل سطح لمسی نام دارد که باید هنگام راه رفتن قابل تشخیص باشد. مورد کاربرد آن برای هشدار به افرادی طراحی شده است که از سطح بینایی پایینی برخوردارند و یا نابینا هستند و در مکان‌هایی مانند محلی که اتومبیل‌ها در حال تردد هستند و یا لبه‌ی سکوی ایستگاه مترو آنان را هشیار می‌کند.
به غیر از رسیدگی به پیاده‌روها، باید در اماکن مختلف عمومی و خصوصی تغییراتی اِعمال شود تا افراد معلول بتوانند به راحتی از امکانات موجود استفاده کنند. به عنوان مثال، قانون جدید حقوق نابینایان اجازه می‌دهد افراد نابینا به همراه سگ راهنمای‌شان وارد اماکن شوند. این مکان‌ها شامل رستوران‌ها، هتل‌ها و تاکسی‌ها می‌باشد و هیچ‌یک حق ندارند خدمات خود را از فرد نابینا دریغ کنند. سگ راهنما به سگی اطلاق می‌شود که به منظور کمک به فرد نابینا تربیت شده است. این حیوانات تربیت شده‌اند تا کارها و خدمات خاص و ویژه‌ای را به منظور کمک به فرد ناتوان و معلول انجام دهند. به عنوان مثال، ممکن است فرد را از صدایی آگاه کنند، او را از موانع عبور دهند، آن‌چه از دست فرد می‌افتد را بردارند، از فرد مراقبت فیزیکی کنند یا مراقب حملات ناگهانی باشند.
دادسرای عمومی برای افراد نابینا و سگ راهنمای‌شان کارت شناسایی صادر می‌کند. “تبعیض یا دراختیار قرار ندادن امکانات به فرد نابینایی که سگ راهنمایی به همراه اوست جرم محسوب می‌شود و فردی که امتناع کند ممکن است جریمه شود.”
از امکانات دیگری که باید در اختیار فرد نابینا قرار گیرد، آسانسور است. تمام آسانسوها باید دارای صفحات خط بریل و علایم ایمنی باشند تا فرد نابینا بتواند در خارج و داخل آسانسور به اطلاعات حیاتی دسترسی داشته باشد.
از دیگر تلاش‌هایی که استان به منظور برقراری عدالت به انجام رسانده است، مجوز دسترسی افراد معلول به پارکینگ است. برای کسب این مجوز، شما باید درخواستی را که در وب‌سایت خدمات آنتاریو Service Ontario است، پر کنید و سپس درخواست‌تان را با پزشک‌تان به اتمام برسانید. بعد از پر کردن فرم‌ها، باید مدارک‌تان را با گواهی اثبات نام، تاریخ تولد و امضای‌تان شخصاً یا با ایمیل به یکی از مراکز خدمات آنتاریو Service Ontario تسلیم کنید. این روند رایگان است و رسیدگی به آن ۳ تا ۷ هفته به طول می‌انجامد. تنها افرادی می‌توانند مجوز پارکینگ دریافت کنند که دچار مشکلات خاص بدنی می‌باشند. به عنوان مثال فرادی که نمی‌توانند بدون کمک کسی راه بروند، نیاز به صندلی چرخ‌دار دارند، دیدشان ضعیف است، دچار مشکلات ریوی یا قلبی هستند و یا دچار شرایط بدنی‌ای هستند که راه رفتن را برای‌شان دشوار می‌کند، قادرند از این مجوز استفاده کنند.
اگر در تورنتو دارای مجوز پارکینگ افراد معلول و ناتوان هستید، تقریباً می‌توانید در هر مکانی پارک کنید. در ضمن می‌توانید از پارکومترها به طور رایگان استفاده کنید و حتی در مکان‌های پارک ممنوع پارک کنید و در صورت نیاز، بدون اجازه، در محوطه‌ی مکانی مسکونی پارک کنید.
شما با این مجوز پارک می‌توانید قانوناً در هر جایی که نیاز داشتید پارک کنید؛ حتی اگر این مکان، محوطه‌ی پارکینگ فروشگاهی متروکه باشد.
اگر شما را با مجوز پارک شخص دیگری بگیرند و آن شخص به همراه شما نباشد، ممکن است جریمه‌ای مابین ۳۰۰ تا ۵۰۰۰ دلار شامل حال‌تان شود.
در صورت مسافرت، ممکن است نتوانید در خارج از تورنتو از مجوز پارک‌تان استفاده کنید. از این رو، باید درخواست مجوز مسافرت بدهید. برای صدور مجوز مسافرت، باید مکان مورد نظر یا شرایطی را که ممکن است به آن نیار داشتته باشید برای Service Ontario مشخص کنید. در ضمن باید با مسئولان مکانی که می‌خواهید به آن‌جا سفر کنید تماس بگیرید.
dadgar main author
Join the Conversation