با مهربانی، مهمان دل‌های یکدیگر باشیم

“زندگی خالی نیست، مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست ،

                                                            آری تا شقایق هست، زندگی باید کرد “

                                                                                      سهراب سپهری

روز 13 نوامبر  در سال   1997  به عنوان روز جهانی مهربانی معرفی شد.کشورهایی از جمله کانادا، ژاپن، استرالیا، نیجریه و امارات متحده عربی آن را اجرا می‌کنند.

در بریتانیا به درخواست رهبر موسسات مهربانی « دیوید جمیلی» ، این روز به تقویم اضافه شد و همچنین به در خواست  مهربانی جهانی، استرالیا نیز  در سال  2012 این روز را به تقویم مدارس کشور و آموزش و پرورش اضافه کرد.

در روز جهانی مهربانی ،چه آرمانی بالاتر از این که تمام انسانها از گوشه کنار دنیا روزی را با عنوان مهربانی جشن بگیرند. تا حس مهربانی و دوستی و صلح در بین تمامی مردم برقرار شود.

بیاید، برای روز مهربانی « سیزدهم نوامبر » با چند کار ساده مهربانی  را مهمان کنیم :

با خودمان مهربان باشیم  و بیشتر از هر روزهای قبل از خودمان مراقبت کنیم ،

می‌توانیم به خودمان کادو بدهیم حتی یک شاخه گل.

پیام‌های مثبت برای خانواده و دوستانمان بفرستیم.

از اطرافیانمان تشکر کنیم.

به یکی از کسانی که دوست دارید گل بفرستیم.

نامه قدرانی به کسی که در زندگییتان نقش داشته بفرستیم.

از حیوانات حمایت کنیم.

در نهایت کمک به خیریه ها هم یکی از روش‌های بسیار انسانی است  که در روز مهربانی می‌توان با کمک به این موسسات نقش این روز را پر رنگ تر کرد. دولت کانادا هم با حمایت از این سازمان‌ها در این امر نقش موثری ایفا می‌نماید.

خوشبختانه خیلی از مردم کانادا، حس انسان دوستانه دارند و مایلند دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنند. از سوی دیگر اهداف شخصی هم می‌تواند در این امر دخیل باشد. برای مثال خیلی از مردم به این دلیل به سازمان‌های فعال در زمینه تحقیقات پزشکی کمک می‌کنند که یکی از عزیزانشان با بیماری لاعلاجی دست و پنجه نرم می‌کند.

سازمان‌های امور خیریه در کانادا، در زمینه‌های مختلفی فعالیت می‌کنند. فعالیت این سازمان‌ها ممکن است محدود به کانادا ،خارج از کانادا و یا هر دو باشد. بعضی از این سازمان‌ها در زمینه حمایت از انسان‌ها و برخی در زمینه حمایت از حیوانات و یا طبیعت فعالیت دارند. اگر قصد کمک کردن به هر یک از این سازمان‌ها را دارید از زمینه فعالیت آن‌ها مطمئن شوید. مثلا ممکن است یک سازمان، درآمد خود را صرف کمک به تحقیق درباره بیماری ام اس Sclerosis Multiple  کند و دیگری در زمینه کمک به کودکان کشورهای فقیر فعالیت داشته باشد.

واقعیت این است که در کانادا به رغم اینکه یکی از کشورهای ثروتمند جهان است، همچنان انسان های فقیر و نیازمند زیادی زندگی می‌کنند. از آنجا که سیستم اقتصادی کانادا یک سیستم سوسیالیستی نیست (با وجود پاره‌ای امکانات اجتماعی نظیر خدمات پزشکی رایگان)، این دسته از انسان‌ها علاوه بر کمک‌های دولتی نیازمند کمک‌های افراد مرفه جامعه هستند. این کمک‌ها عمدتا از طریق سازمان‌های خیریه‌ای که در این زمینه فعالیت دارند تامین می‌شود. برای مثال می‌توان به Banks  Food Canada اشاره کرد.

خیلی از سازمان‌های خیریه هم، به جای تمرکز برروی مسایل مالی یا پزشکی، تلاش خود را برروی رفع مشکلات اجتماعی متمرکز می‌کنند. به عنوان مثال می‌توان به دو سازمانی اشاره کرد که برای جلوگیری از ظلم به زنان و یا حمایت از تازه مهاجران فعالیت دارند.

دولت کانادا هم در تشویق مردم به کمک کردن به این سازمان ها نقش مؤثری دارد. مهم‌ترین نقش دولت ارائه معافیت‌های مالی به کسانی است که مبالغی را در اختیار این گونه سازمان‌ها قرار می‌دهند. این معافیت‌ها به معنای آن نیست که اصل پولی که پرداخته‌اید به شما باز می‌گردد ولی حداقل بخشی از این پول به شما بازگردانده می‌شود. به عبارت دیگر، وقتی پولی را در راه امور خیریه صرف می‌کنید، دولت، بخشی از آن پول را به شما برمی‌گرداند. متأسفانه هیچ حرکت این چنینی‌ای خالی از تخلف نیست. اداره مالیات کانادا، مرتباً سازمان‌های امور خیریه را مورد حسابرسی قرار می‌دهد تا از سلامت مالی آنها مطمئن شود.

و روز مهربانی روز یادآوری دیگری بر این خیریه‌ها می‌باشد.