ماه پشت ابر نمی‌ماند پرونده Brett Kavanaugh

در ۹ ژوئیه سال ۲۰۱۸، رئیس جمهور دونالد ترامپ، قاضی برت کوانا را به عنوان قاضی بالاترین دادگاه کشور یعنی دیوان عالی ایالات متحده منصوب کرد. هنگامی که قاضی کوانا به این شغل منصوب شد، در دادگاه تجدیدنظر ایالات متحده به کار قضاوت مشغول بود.
هنگامی که سنای ایالات متحده جلسه‌ تأییدیه‌ قاضی کوانا را در ۴ سپتامبر سال ۲۰۱۸ آغاز کرد، قاضی کوانا به تجاوز جنسیِ کریستین بلیزی فورد متهم شد که در سال ۱۹۸۲ در همان دبیرستان همکلاس هم بودند. سپس، سنا تصمیم خود را به تعویق انداخت تا بتواند به ادعاهای دکتر فورد رسیدگی کند. در همین اثنا، دو زن دیگر وارد پرونده شدند تا ماجرای خود را در ارتباط با این که آن‌ها نیز در گذشته مورد تجاوز جنسی او قرار گرفته بودند، بیان کنند. در تمام موارد، قاضی کوانا این ادعاها را رد کرد.
در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، کوانا و فورد هر دو توسط کمیته‌ قضایی و نیز دادستان راشل میچل مورد بازپرسی قرار گرفتند. دکتر فورد گفت: “من باور داشتم که می‌خواهد به من تجاوز کند.”
در طول جلسه دادگاه، دکتر فورد که استاد دانشگاه و روانشناس محقق است از وحشتی گفت که سی سال پیش به واسطه تجاوز قاضی کوانا هنگام جشن دبیرستان تجربه کرده بود. او توضیح داد که چگونه برت کوانا که مست بود او را روی تختخواب انداخت و در حالی که فورد تقاضای کمک می‌کرد، دست‌هایش را بر روی دهان او گذاشت و سعی کرد لباس‌هایش را پاره کند.
پس از اظهارات دکتر فورد، قاضی کوانا در جایگاه قرار گرفت تا شهادت بدهد. او تمام این اتهامات را رد کرد و دکتر فورد را متهم کرد که قصد دارد انتصاب او به قضاوت را از بین ببرد.
در پاسخ به این ادعا، دکتر فورد اظهار کرد که تمام دوره‌ جوانی‌اش را با این خاطره‌ تلخ دست و پنجه نرم کرده است. برخلاف اعتقادات طرف مقابل و قبل از این که قاضی کوانا به سِمت قضاوت دادگاه عالی منصوب شود، دکتر فورد در جلسات درمانی شرکت کرده بود. مفهومش این بود که سخنان دکتر فورد ادعایی نبود که درست قبل از انتصاب کوانا برنامه‌ریزی شده باشد. یادداشت‌هایی که هنگام جلسات درمانی‌اش موجود بود نشان می‌داد که هنگام دبیرستان به دلیل سوء‌استفاده‌ جنسی نزد روانشناس می‌رفته است. علاوه بر این، سال‌ها پیش نیز در مورد سو‌ءاستفاده‌ جنسی برت کوانا به شوهرش گفته بود.
اغلب اوقات قربانیان تجاوز جنسی ملامت می‌شوند که چرا این واقعه را زودتر برملا نکرده‌اند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که قربانیان احساس شرم می‌کنند و نیز احساس می‌کنند کسی حرف‌های‌شان را باور نخواهد کرد. در حقیقت، از هر۱۰ نفر تنها ۱ نفر پرونده‌ تجاوز جنسی‌شان را در دادگاه مطرح می‌کنند. این یک باور عمومی است که قربانیان تجاوز جنسی در مورد سوءاستفاده‌ای که از آن‌ها شده، دروغ می‌گویند. اما باز هم تحقیقی که در سیستم قضایی انجام شده است اثبات می‌کند میزان دروغ در موارد تجاوزات جنسی بیش‌تر از جرایم دیگر نیست. پس چرا باید فکر کنیم که زنان دروغ می‌گویند؟ دلیلش این است که چون این جرم بیش‌تر پشت درهای بسته اتفاق می‌افتد، اثباتش بسیار دشوار است.
با وجود این که جلسه دادگاه قاضی کوانا در سنا یک دادرسی رسمی نبود، اعتبار ادعاهای دکتر فورد مدام مورد پرس و جو قرار می‌گرفت.
نتایج این جلسه بستگی به رأی کمیته‌ سنا داشت. اعضا به نفع قاضی کوانا رأی دادند. رأی در مورد این نبود که آیا قاضی کوانا مرتکب این عمل شده است یا نه بلکه در مورد این بود که آیا انتصابش به قضاوت دادگاه عالی تأیید شود یا خیر. اما این دو مطلب در ارتباط با هم بودند. کرسیِ بالاترین دادگاه ایالات متحده دارای ارزش فراوانی است و باید در مورد صلاحیت کسی که می‌خواهد عهده‌دار آن شود احتیاط و توجه زیادی به کار رود. قضاوت دادگاه عالی جایگاهی مادام‌العمر است. بزرگ‌ترین پرونده‌ها و مهم‌ترین قوانین از طریق این دادگاه به تصویب می‌رسند. از این رو تنها برترین‌ها باید به این مقام منصوب شوند.
پس از جلسه‌ سنا در ۲۷ سپتامبر، بسیاری بر این عقیده‌اند که قاضی کوانا شخص مناسبی برای این مقام نیست. او از خود آسیب‌پذیری، احساسات، خشونت و تردید فراوانی را بروز داد و شخصی با این خصایص نباید بخشی از تصمیم‌گیرهای‌ بالاترین سطح دادگاه‌ها را به عهده بگیرد که به طور مستقیم بر آینده تک تک افراد کشور تأثیر می‌گذارد.