فیس‌بوک و دردسرهای حریم خصوصی

جمهوریخواهی از اورگان به نام گِرگ والدن در جریان نخستین حضور مارک زوکربرگ در آوریل سال ۲۰۱۸ در کنگره‌ گفت: “احتمالاً اطلاعات کاربران، با ارزش‌ترین موضوع در فیس‌بوک است.” جالب است بدانید که وقتی آلکساندر کوگان اطلاعات کاربران را به کمبریج آنالیتیکا Cambridge Analytica فروخت، حیاتی‌ترین بخش فیس‌بوک که مربوط به حریم خصوصی بود، تضعیف شد.
اوضاع در سال ۲۰۱۰ به نحو چشمگیری تغییر کرد. هنگامی که فیس‌بوک پلت‌فرم جدیدی را راه‌اندازی کرد، به توسعه‌دهندگان برنامه‌های اشخاص ثالث اجازه داد بتوانند به کاربران فیس‌بوک دسترسی یابند و با رضایت آن‌ها به اطلاعات شخصی زیادی دست یابند. هنگامی که با برنامه‌ی این اشخاص ثالث موافقت می‌شود، در نهایت کاربران اجازه‌ی دسترسی آن‌ها به اسامی، جنسیت، مکان‌ها، تاریخ تولد، مذهب و نگرش‌های مذهبی و سیاسی و همچنین لیست کل دوستان خود را در فیس بوک می‌دهند.
پژوهشگری در کمبریج به نام الکساندر کوان، وقت را تلف نکرد و در سال ۲۰۱۳، برنامه‌ای به نام this is your digita llife (این‌زندگی‌دیجیتالی‌تان‌است) ابداع کرد. هدف این بود که از کاربران فیس‌بوک سؤالاتی در مورد خودشان پرسیده شود و در قبال آن، پروفایلی روانشناختی دریافت کنند. طبق گزارشی، تقریباً سیصد هزار کاربر در این آزمون شرکت کردند. این کار به آلکساندر کوگان اجازه داد اطلاعات شخصی‌ آن افراد را به همراه لیست کامل دوستان‌شان که حدود هشتاد و هفت میلیون کاربر تخمین زده شده بود، جمع‌آوری کند.
در سال ۲۰۱۴ و با اطلاع از این که آلکساندر کوگان به اطلاعات صدها و هزاران کاربر دسترسی پیدا کرده بود، فیس‌بوک تصمیم گرفت قوانینش را تغییر دهد و دسترسی توسعه‌دهندگان برنامه‌های اشخاص ثالث را که قبلاً به آن‌ها داده شده بود، محدود کند. با این حال، آسیب وارد شده بود؛ کمبریج آنالیتیکا اطلاعات را از کوگان خریداری کرده بود و در راه شروع یک همکاری با نامزد جمهوری‌خواه، دونالد ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری‌اش بود. این موضوع در نهایت همه چیز را تغییر داد. در ماه‌های نخست سال ۲۰۱۷، نقاط ضعف حریم خصوصی فیس‌بوک پدیدار شد. در مارس سال ۲۰۱۸، مؤسس و مدیر عامل رسانه‌های اجتماعی، مارک زوکربرگ مسئولیت تحقیقات کمیسیون تجارت فدرال را به عهده گرفت تا دریابد آیا فیس‌بوک محافظت از حریم خصوصی کاربران را نقض کرده است یا خیر.
کمبریج آنالیتیکا ابزاری را به ستاد انتخاباتی ترامپ معرفی کرد که با آن می‌توانستند شخصیت‌های رأی‌دهندگان آمریکایی را شناسایی کنند و بر روی رفتارشان تأثیر بگذارند. هدف این بود که ویژگی‌های شخصیتی افراد را بر اساس علایق‌شان در حساب فیس‌بوک شناسایی کنند. سپس می‌توانستند از آن اطلاعات استفاده کنند تا با تبلیغات دیجیتال، مخاطبان را هدف قرار دهند.
علاوه بر این، گروه‌های تبلیغاتی ثالث روسی می‌توانستند هزاران تبلیغ را در فیس‌بوک جای دهند. با این کار در میان کاربران ایالات متحده اختلاف ایجاد می‌شد. این‌ها تبلیغاتی بودند که برای انتشارشان در میان رسانه‌های اجتماعی هزینه شده بود و فیس‌بوک کاری برای متوقف ساختن‌شان انجام نداد. آن تبلیغات موضوعات سیاسی خاصی را از قبیل اسلحه, مهاجرت، مسایل مربوط به LGBT و نژاد و تروریسم را هدف قرار داد و عمدتاً نام هیلاری کیلینتون را خدشه‌دار کرد.
محققان دریافتند که هدف این تبلیغات به طور عمده، ایالاتی بودند که در آن‌ها، میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها رقابت تنگاتنگی وجود داشت. به طور مشخص، رأی‌دهندگان ایالت ویسکانسین با تبلیغ اسلحه، حدود ۷۲درصد بیش‌تر از سایر ایالات هدف قرار گرفتند. علاوه بر این، مشخص شد که رأی‌دهندگان سفید‌ پوست ۸۷ درصد تبلیغات مربوط به مهاجرت را دریافت کردند که امری زیرکانه بود زیرا سفیدپوستان آمریکایی بیش‌ترین درخواست را برای اخراج مهاجران غیرقانونی داشتند؛ فعالیتی که به شدت توسط کاندیدای جمهوری‌خواه انجام می‌شد و اینک دونالد ترامپ عهده‌دارش بود.
مشکل این بود که چون از طریق اینترینت انجام می‌شد، نظارت زیادی بر روی پُست‌ها وجود نداشت. علاوه بر این، از آن‌جایی که این تبلیغات به منابع پژوهشی شناخته‌ شده‌ای تعلق نداشت، امکان عدم صحتِ اطلاعات وجود داشت. فیس‌بوک هیچ‌گونه کوششی جهت متوقف ساختن یا دست‌کم جلوگیری از این گروه‌ها برای انتشار اخبار کذب و تبلیغات در فیس‌بوک انجام نداد. قوانین زیادی در مورد تبلیغات در شبکه‌های رسانه‌های اجتماعی وجود ندارد. از این رو، در اینترنت هر اطلاعاتی خواه درست یا کذب، مطرح می‌شود.